Αληθινός πλούτος
 |
| tabooinos, "Δυτικά του ήλιου και Ανατολικά του φεγγαριού", ακουαρέλα |
Δουλειές και υποχρεώσεις απέναντι στη θάλασσα
Σήμερα είχα τόσα να κάνω που όταν ξύπνησα πετάχτηκα σαν το ελατήριο στις 12:30. Έφαγα γρήγορα ένα μπωλ από διάφορα πράγματα πεταμένα σε γάλα καρύδας και έτρεξα στο αμάξι. Η παραλία σχεδόν άδεια, η συννεφιά είχε απομακρύνει ικανοποιητικά αρκετούς, όλα ήταν έτοιμα για να αρχίσω να φέρνω εις πέρας το πρόγραμμα, και ένας θεός ξέρει αν θα προλάβαινα. Ο θεός αυτός είναι η θάλασσα. Πρώτα απ' όλα να κολυμπήσω μέχρι την άλλη πλευρά με τη σκέψη ότι η θάλασσα είναι ένας μεγάλος κουβάς με μπλε μπογιά, φρέσκο μπλε Αιγαίου. Μετά στην άκρη, στην υποδοχή των κυμάτων, στις δίνες τους, στο καλωσόρισμα και τον αποχαιρετισμό τους.
Τα σύννεφα αφράτεψαν και ίσα που πρόλαβα να θαυμάσω τη θάλασσα απέξω αναπτύσσοντας την ιδέα ότι όλος αυτός ο χυτοσίδηρος φτάνει για να λιώσει όλα τα σύνορα της σκέψης μου που συνήθως δεν χάνουν λεπτό την ευκαιρία να στήνονται και να ξαναστήνονται.
Μετά είχα να παρατηρήσω ένα αγοράκι που χάζευε σε μια γωνιά στα βράχια. Τίναζε την άμμο αμέριμνα με ένα καλάμι κάνοντας ήχο…
Τα σύννεφα αφράτεψαν και ίσα που πρόλαβα να θαυμάσω τη θάλασσα απέξω αναπτύσσοντας την ιδέα ότι όλος αυτός ο χυτοσίδηρος φτάνει για να λιώσει όλα τα σύνορα της σκέψης μου που συνήθως δεν χάνουν λεπτό την ευκαιρία να στήνονται και να ξαναστήνονται.
Μετά είχα να παρατηρήσω ένα αγοράκι που χάζευε σε μια γωνιά στα βράχια. Τίναζε την άμμο αμέριμνα με ένα καλάμι κάνοντας ήχο…
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Για πες