Τετάρτη 29 Ιουνίου 2011
Τρίτη 28 Ιουνίου 2011
The Bigger Bang Theory

Σύμφωνα με μια ακόμα θεωρία του αστειευόμενου - αλλά και όχι - καθηγητή Γουιμπάμπα, τα Big Bangs δεν είναι παρά μια ενοχλητική, ηχηρή και -ας μην κρυβόμαστε - κάπως βρωμερή συνήθεια του σύμπαντος και ότι μάλλον θα έπρεπε να ονομάζονται Big Farts.
Σάββατο 11 Ιουνίου 2011
Όλη η αλήθεια για αυτούς που "μας κυβερνάνε"
Είναι τηλεκατευθυνόμενα, ελαττωματικά ανδροειδή με ληγμένη εγγύηση.
Τετάρτη 8 Ιουνίου 2011
Στη θάλασσα
Είμαι σε μια παραλία με γιγάντια κύματα, απ' αυτά που λατρεύω. Κοιτώντας γύρω μου βλέπω ανάμεσα στον κόσμο μόνο δύο άτομα με τα οποία θα μπορούσα να επικοινωνήσω ουσιαστικά και η ηλικία τους είναι κάτω των 10. Το ένα παιδί μαζεύει πετρούλες με τις ώρες και τις πετάει στο κύμα σαν να είναι το πιο σημαντικό πράγμα στον κόσμο (και πολύ πιθανό να είναι). Το ύφος του έχει τη σοβαρότητα που θα συνόδευε ένα επιστημονικό πείραμα. Το άλλο παιδί παλεύει με τα κύματα εδώ και ένα 3ωρο. Ακούραστο, λούζεται στους αφρούς ξανά και ξανά και ξανά. Η θάλασσα το χτυπάει στοργικά σαν χταπόδι και το ξαναμαζεύει και αυτό μοιάζει να νοιώθει μεγάλη ασφάλεια σ' αυτόν τον αγώνα επιβίωσης.
Το κύμα σκάει σαν κινούμενο τριόροφο, το παιδάκι χάνεται στα θολωμένα νερά και εγώ περνάω ευχάριστα έτσι την ώρα μου με πολύ σασπένς και τρώγοντας σπόρια, περιμένοντας κάθε φορά να δω αν θα τα κατφέρει. Κι αυτό μετά από λίγο ξεπροβάλλει με τα μουσκεμένα αχυρένια μαλλιά του και τα κατακόκκινα μάτια του και δηλώνει "τέλειο" και τότε ανακουφίζομαι που την έβγαλε πάλι καθαρή.
Τελικά πάλεψα κι εγώ με τα κύματα. Μέσα στη θάλασσα ήμασταν περίπου 10 άτομα (συν το παιδάκι), όχι παραπάνω, κάποιοι άνηκαν στην ίδια παρέα αλλά το κύμα μας ανακάτευε και μας έφτυνε αδιακρίτως. Μερικοί τολμηροί βουτούσαν μέσα στον αφρό του κύματος την ώρα που ερχόταν καταπάνω τους γρυλίζοντας, ενώ εγώ, λίγο πιο μέσα το άρπαζα πριν αφρίσει, σκαλώνοντας στην κορυφή του, πάνω στην πλάτη του θηρίου. Ήταν σαν να πετάς. Κάποιες στιγμές ανέβαινα τόσο ψηλά που έβλεπα τα κεφαλάκια των αλλών σαν cornflakes σε μπολ.
Κυριακή 5 Ιουνίου 2011
Starry
Γλυκό αστεράκι ήσουν μέσα στην καρδιά μου
μικρό φωτάκι έβγαζες και σπίθες..
μικρό φωτάκι μες στο βράδυ με κρατούσες
κοιμόσουν ήσυχα σαν κουρασμένος γάτος
το μέτωπο ζαρώνεις και με βλέπεις
μου λες για ανθρώπους και για χώρες και ιστορίες
μα στο μυαλό μου μια σκέψη μόνο υπάρχει:
Γιατί είναι πάντα τόσο όμορφος θεέ μου;
κι από πού φτάνει αυτό το φως που τον φωτίζει;
κάνει το μάτια του να αστράφτουν σαν λιμνούλες
και τα μαλλιά του σαν λιβάδια του Αυγούστου..
Τώρα οι εικόνες σου αποσύρονται μια μια
σαν μπαλαρίνες που τελειώσαν το χορό τους
ευγενικά υποκλίνονται και σβήνουν
τώρα τον ψάχνω στ’άδεια πρόσωπα του κόσμου
μικρό φωτάκι έβγαζες και σπίθες..
μικρό φωτάκι μες στο βράδυ με κρατούσες
κοιμόσουν ήσυχα σαν κουρασμένος γάτος
το μέτωπο ζαρώνεις και με βλέπεις
μου λες για ανθρώπους και για χώρες και ιστορίες
μα στο μυαλό μου μια σκέψη μόνο υπάρχει:
Γιατί είναι πάντα τόσο όμορφος θεέ μου;
κι από πού φτάνει αυτό το φως που τον φωτίζει;
κάνει το μάτια του να αστράφτουν σαν λιμνούλες
και τα μαλλιά του σαν λιβάδια του Αυγούστου..
Τώρα οι εικόνες σου αποσύρονται μια μια
σαν μπαλαρίνες που τελειώσαν το χορό τους
ευγενικά υποκλίνονται και σβήνουν
τώρα τον ψάχνω στ’άδεια πρόσωπα του κόσμου
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
-
α.O κάθε άνθρωπος έχει το δικό του θεό. Κανενός ο θεός δεν έχει σχέση με το θεό του άλλου ακόμα κι ας πιστεύουν στην ίδια ακριβώς θρησκεία. ...
-
Άντε λοιπόν μυαλό μου Άνοιξε και ξεχύσου στα βοσκοτόπια των ιδεών Σε αφήνω ελεύθερο Ξεκολλά από όλες τις παλιές σκέψεις Ακόμα και από τις σο...
-
Εκείνα που μέσα σου κράτησες που βάραιναν αλλά τα άφησες να επιπλέουν σαν φρεγάτες ξεχασμένες μέσα στη λίμνη της ψυχής σου μες στις μέρες δε...
Παλιότερα ποστς
Ελαφρώς πικρή και πιπεράτη
Είμαι πάλι εδώ, στον προσωπικό μου ναό, την μικρή σοκολατερί. Ή μέρα σκοτεινή, όπως πρέπει κι ας μύρισαν οι πρώτοι λεμονανθοί. Ή σοκο...
