Όταν ήμουν μικρή (όχι ότι τώρα δεν είμαι...) έβλεπα σχεδόν κάθε μέρα στο βίντεο αυτή την ταινία .. και τώρα που μεγάλωσα (όχι πολύ βέβαια) καταλαβαίνω με μεγάλη συγκίνηση πόσο σημαντικό είναι το μήνυμα της. Αυτός ο κόσμος είναι γεμάτος τέτοιες "γριούλες" που γεμίζουν τα χέρια μας, τις πλάτες μας, το μυαλό μας με άχρηστα πράγματα για να ξεχνάμε τί θέλαμε και τί έχει πραγματικά ουσία σ' αυτή τη ζωή. Ανατριχιάζω..
Δευτέρα 26 Σεπτεμβρίου 2011
Ποτέ δεν θα ξεχάσω αυτή τη σκηνή...
Όταν ήμουν μικρή (όχι ότι τώρα δεν είμαι...) έβλεπα σχεδόν κάθε μέρα στο βίντεο αυτή την ταινία .. και τώρα που μεγάλωσα (όχι πολύ βέβαια) καταλαβαίνω με μεγάλη συγκίνηση πόσο σημαντικό είναι το μήνυμα της. Αυτός ο κόσμος είναι γεμάτος τέτοιες "γριούλες" που γεμίζουν τα χέρια μας, τις πλάτες μας, το μυαλό μας με άχρηστα πράγματα για να ξεχνάμε τί θέλαμε και τί έχει πραγματικά ουσία σ' αυτή τη ζωή. Ανατριχιάζω..
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
-
Οι φίλοι ήταν εδώ τελικά. κι ας μην έδιναν το παρόν θα σταθούν στη πρώτη ανάγκη και αγαπούν πολύ, πάντα αγαπούσαν στην πραγματικότητα δεν χ...
-
Εχτές το βράδυ, έπειτα από πάρα πολύ καιρό βούτηξα τα δάχτυλα μου στο διεθνές ασυνείδητο. Ήταν ιριδίζον, πηχτό με έναν τρόπο τέτοιο πο...
-
Είμαι πάλι εδώ, στον προσωπικό μου ναό, την μικρή σοκολατερί. Ή μέρα σκοτεινή, όπως πρέπει κι ας μύρισαν οι πρώτοι λεμονανθοί. Ή σοκο...
Παλιότερα ποστς
Ελαφρώς πικρή και πιπεράτη
Είμαι πάλι εδώ, στον προσωπικό μου ναό, την μικρή σοκολατερί. Ή μέρα σκοτεινή, όπως πρέπει κι ας μύρισαν οι πρώτοι λεμονανθοί. Ή σοκο...