Δεν μπορείς να τα 'χεις όλα. Γιατί και να καταφέρεις να τα 'χεις όλα χάνεις αυτομάτως τον εαυτό σου. Και η πρόταση αναιρείται όταν δεν υπάρχει υποκείμενο. Ναι, είναι κάτι που γίνεται τόσο μυστηριωδώς αυτόματα όσο και ο καφές μηχανής. Και σ' αυτή την περίπτωση θα είναι τυχερός κανείς αν προλάβει μέσα στην αναμπουμπούλα που ο ίδιος δημιούργησε να καταλάβει μια τυχαία στιγμή ότι κάπου ξέχασε τον εαυτό του. Είναι πρόβλημα χρόνου.
Τετάρτη 4 Απριλίου 2012
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
-
Είμαι πάλι εδώ, στον προσωπικό μου ναό, την μικρή σοκολατερί. Ή μέρα σκοτεινή, όπως πρέπει κι ας μύρισαν οι πρώτοι λεμονανθοί. Ή σοκο...
-
Φαίνεται στο τέλος της μέρας πως κάπου την έχασες Στην αρχή την είχες, ήταν εκεί Την ξόδεψες μάλλον απλόχερα στο παραμικρό τη ...
-
Προσπαθώ να καταλάβω πώς θυμάται το μυαλό μου. Ένα άτομο που μόλις είδα στο δρόμο και μετά βίας πρόσεξα αν προσπαθήσω να το ανακαλέσω, η εντ...
Παλιότερα ποστς
Ελαφρώς πικρή και πιπεράτη
Είμαι πάλι εδώ, στον προσωπικό μου ναό, την μικρή σοκολατερί. Ή μέρα σκοτεινή, όπως πρέπει κι ας μύρισαν οι πρώτοι λεμονανθοί. Ή σοκο...
