Αν εμπιστευτείς τη μνήμη σου απόλυτα δεν πρόκειται να σε απατήσει. Οι αναμνήσεις είναι όλες εκεί, δε χάνονται από το αναμνησόκουτο, που να χαθούν; Προσμένουν ήσυχα να τις καλέσεις σαν κοράλια κάτω από το νερό.
Θέλει μόνο το χρόνο της, μη της φέρεσαι όπως στους υπολογιστές και τις μηχανές, μη σε κακομαθαίνουν αυτά, δώσε της χρόνο. Όσο χρόνο χρειαστεί. Μια ώρα; δυο μέρες; βδομάδες; μήνες; Η ανάμνηση θα έρθει απρόσμενα στο νου σου από το πουθενά, σαν πρώτη σταγόνα βροχής.
