Συχνά αναρρωτιόμαστε πώς γίινεται και κάποιος σκέφτηκε μια ιδέα που είχαμε και εμείς το ίδιο χρονικό διάστημα και μάλιστα πρόλαβε και την πραγματοποίησε. Και εκνευριζόμαστε. Το μυστικό είναι το εξής: Οι άνθρωποι μπορούμε αν το θελήσουμε να σχηματίσουμε με το σώμα μας μια κεραία που να μαγνητίζει όλων των ειδών τις ιδέες την ώρα που διανύουν με αστρονομική ταχύτητα την τροχιά τους πάνω από τα κεφάλια μας. Να αρπάξουμε στον αέρα όσες περισσότερες μπορούμε από αυτές τις ιπτάμενες εμπνεύσεις που κυκλοφορούν, υψώνοντας απλά τα χέρια μας προς τον ουρανό ελαφρά λυγισμένα με ημιανοιχτά τα δάχτυλά μας. Το θέμα είναι πόση ώρα μπορείς να αντέξεις στη στάση αυτή χωρίς να πονέσεις από την ισχυρή ένταση και χωρίς να ντρέπεσαι τους γείτονες στην ταράτσα του σπιτιού γιατί πρέπει να είσαι σε ένα ψηλό σημείο. Και η αμήχανη στιγμή που βλέπεις ότι και ο γείτονας κάνει την κεραία και υπάρχει ένας έκδηλος ανταγωνισμός για το ποιος θα αρπάξει τις περισσότερες.
