Δευτέρα 5 Δεκεμβρίου 2011

Σε ένα μικρό άλογο

Εναπόθεσα όλες τις ελπίδες μου σε ένα μικρό άλογο
μα αυτό είναι κουρασμένο και αντί να προχωράει
στέκεται με απορία και με κοιτάει
με τα πελώρια μάτια του που στάζουν αγνότητα
και λάμπουν βαθιά όπως οι πολύτιμες πέτρες
Εναπόθεσα όλες τις ελπίδες μου σε ένα μικρό καφέ άλογο
μα αυτό μασάει το παππούτσι μου και ρουθουνίζει στο χέρι μου
κάθε φορά που του δείχνω το δρόμο
Εναπόθεσα όλες τις ελπίδες μου σε ένα μικρό άλογο
μα αυτό φτιάχνει σχέδια με τις οπλές του στο χώμα.

Χαζεύει τους ανθρώπους και κουνάει το κεφάλι του στο ρυθμό μιας φανταστικής μουσικής
που φαίνεται πως κανείς δεν ακούει
και έπειτα με κοιτάει πάλι με τα πελώρια υγρά μάτια του
που τώρα με καθρεφτίζουν σαν ένα μικρό ανθρωπάκι

Παλιότερα ποστς

Ελαφρώς πικρή και πιπεράτη

  Είμαι πάλι εδώ, στον προσωπικό μου ναό, την μικρή σοκολατερί. Ή μέρα σκοτεινή, όπως πρέπει κι ας μύρισαν οι πρώτοι λεμονανθοί. Ή σοκο...