Το νόημα της ζωής

Είμαι με τον ήλιο
και έτσι οι ηλίανθοι κοιτάνε κι αυτοί προς τα μένα
είμαι με τον δροσερό αέρα
με καλωσορίζουν τα δέντρα και τα μαλλιά των ανθρώπων

Όλα τα μυρμηγκάκια μαζευτήκανε

Όλα τα μυρμγυκάκια μαζευτήκανε…. Και μετά πάλι διασκορπίστηκαν στο έδαφος όπως ακριβώς οι σκέψεις μου μετά από τότε.
Τότε που με κοίταξες με εκείνο το βλέμμα στο μισοσκόταδο
Φύγανε πολλές σκιές από μέσα μου, είχαν την φιγούρα μου,
γλίστρησαν καμπουριασμένες, ξεψυχισμένες με τα άκρα τους βαριεστημένα έγιναν ένα με το πλησιέστερο σκοτάδι, χώθηκαν και χάθηκαν.
Τα μάτια σου ίσα που φαίνονταν …στο ημίφως χάνονται όλες οι ανησυχίες από το βλέμμα σου… μένει μόνο απέραντη ζεστασιά
Πρώτα με αγκάλιασαν τα μάτια σου και μετά εσύ..
Ας χαθώ είπα… ας χάσω.