Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου 2010

Ποιος θα μπορούσε να αντιπαθήσει έναν άνθρωπο σε κολυμβητήριο;


     Ποιος θα μπορούσε να αντιπαθήσει έναν άνθρωπο σε κολυμβητήριο; Όλοι μοιάζουν μεταξύ τους και θυμίζουν μωρά, με τα σκουφάκια τους, τα σοβαρά μαγιώ και τα γυαλάκια τους. Μπαίνουν με ιερότητα στο χώρο. Απόλυτα μυημένοι στη σύμβαση, τοποθετούν στην άκρη την πετσέτα τους για να πλατσουρίσουν στη γιγάντια κολυμπήθρα. Μερικοί φορούν μεγάλα βατραχοπέδιλα και μεταμορφώνοναι σε παράξενα αμφίβια.
     Γαλάζιο φως και τα σώματα αιωρούνται στο νερό. Γίνονται δισδιάτατα, σεξουαλικά ουδέτερα, με μεταβαλόμενο σχήμα. Πηγαινοέρχονται όπως ένα ζώο τριγυρνάει με ένα σκοπό που του υπαγορεύει το ένστικτό του.
     Ξέρουν, τεντώνουν ανέκφραστοι τα χέρια τους, χτυπούν τα πόδια ρυθμικά εκτοπίζοντας μαγικό χαρούμενο σμήνος από μπουρμπουλήθρες, το νερό μπαίνει στη μύτη τους και βήχουν. Κάποιοι δοκιμάζουν βουτιές, μια γυναίκα πέφτει με την κοιλιά, το νερό έσπασε.

lovely

Σάββατο 20 Φεβρουαρίου 2010

είμαστε



-Μαμά που είμαστε;
-Είμαστε παντού σε όλους τους ανθρώπους και σε όλα τα πράγματα. Μοιράζουμε τον εαυτό μας σαν τράπουλα και τον μαζεύουμε από χιλιάδες διαφορετικά πράγματα σαν εργάτριες μέλισσες, αδιάκοπα. Αυτό το μοίρασμα και το μάζεμα μας κάνει χίλια κομμάτια και ένα μοναδικό ταυτόχρονα περιέργως. Κι αυτό είναι το θαύμα του μοντάζ. Ο κάθε ένας μας μοιάζει με ένα διαφορετικό μοντάζ του ίδιου φιλμ.

Παρασκευή 19 Φεβρουαρίου 2010

Πώς να σχεδιάσετε ένα τυχαίο ταξίδι



Υλικά:

Χάρτης
Ένα αυτοκινητάκι-μινιατούρα
Ένα ζάρι
Μαρκαδόροι
Μαντήλι

Οδηγίες
Απλώνετε το χάρτη σε ένα τραπέζι.
Τοποθετείτε το αυτοκινητάκι – μινιατούρα στο σημείο που βρίσκεστε τώρα, πάνω στο χάρτη.
Ρίχνετε το ζάρι και εύχεστε να τύχει το 6 γιατί τόσες θα είναι και οι στάσεις που θα κάνετε.
Δένετε τα μάτια σας με το μαντήλι προσεκτικά, σιγουρεύοντας ότι δε βλέπετε και με το δάχτυλό του αριστερού χεριού σας δείχνετε ένα τυχαίο σημείο.
Με το δεξί χέρι απομακρύνετε το μαντήλι.
Σχεδιάζετε με τους μαρκαδόρους τη διαδρομή από το σημείο αφετηρίας μέχρι το νέο σημείο, και μετά την πραγματοποιείτε.

Τετάρτη 10 Φεβρουαρίου 2010

Δευτέρα 8 Φεβρουαρίου 2010

Κυριακή 7 Φεβρουαρίου 2010

Σήμερα μελαγχολώ


Σήμερα μελαγχολώ. Σήμερα κάνω ένα λάθος και μετά το ξανακάνω. Σκοντάφτω και παραπατώ. Σήμερα τα τραγούδια θα είναι ουσάκ και φάλτσα. Δεν θα ακούσω τίποτα που να έχει τα χρώματά ή το χαμόγελο σου. Είχα μια μπουρμπουλήθρα και έπαιζα μαζί της γελώντας με τους ιριδισμούς, μα όταν την άγγιξα έσπασε και εξαφανίστηκε τόσο απότομα που μοιάζει να μην υπήρξε ποτέ.

Παρασκευή 5 Φεβρουαρίου 2010

Παρατήρηση


Τα έμψυχα τείνουν προς την ακινησία και τα άψυχα τείνουν προς την κίνηση.
Το καρότσι του σούπερ μάρκετ που άφησα για λίγο έξω από το αυτοκίνητο, το μεσημέρι, έκανε μια ύστατη προσπάθεια να ξεμυτίσει, κυλώντας μόνο του προς το δρόμο. Λυπήθηκα που το εμπόδισα. Γνωρίζω ανθρώπους λιγότερο ζωντανούς από αυτό το καρότσι.
Τα καλώδια μπλέκονται μυστηριωδώς εύκολα και πιθανότατα έχουν συνείδηση.

Nuages δηλαδή Σύννεφα

Καρδιά ξαερωμένη


Καρδιά ξαερωμένη, φαγητό με πολύ αλάτι
Άνθρωποι που δεν ποθούν πολύ και απλά περιμένουν
Άνθρωποι 'ίσως' και 'θα δούμε'
Ένα κοριτσάκι ονειρεύεται τον μελλοντικό του εαυτό
Η μέση του μέσου ανθρώπου πονάει
Τι να διαβάσω και τι να πιω; τι να φανταστώ τώρα που μόνο η φαντασία μένει;
Πετάω στον ήσυχο μαύρο ουρανό με τα αστεράκια
Ακόμα κι αυτά κρυώνουν και είναι κλεισμένα στον εαυτό τους, όπως όλοι
Όλοι φιλικοί αλλά κλεισμένοι στο βολικό κόσμο τους, που δε χωράει άλλους.
Βιολιά τσιρίχτε μου την κραυγή που εγώ θα ήθελα να ουρλιάξω τώρα
Τώρα που οι γάτες σιώπησαν και δεν καλούν τους γάτους, ούτε κι αυτοί ενδιαφέρονται, παρά κάνουν το μπάνιο τους γλείφοντας προσεκτικά τη γούνα τους.
Σε μια ψευδοελεύθερη εποχή που θα μετανιώνουμε όταν οι πρώτες ρυτίδες φανούν στα πρόσωπά μας.
Σε μια εποχή με μανιφέστο τη συνταγή για σουφλέ με μπρόκολο.
Τι θα φάμε σήμερα;
Ανέμπνευση και στωικότητα με βραδινή τηλεόραση
Τι θα φάμε αύριο;
Δικτατορία από πακέτο προσφοράς

Παλιότερα ποστς

Ελαφρώς πικρή και πιπεράτη

  Είμαι πάλι εδώ, στον προσωπικό μου ναό, την μικρή σοκολατερί. Ή μέρα σκοτεινή, όπως πρέπει κι ας μύρισαν οι πρώτοι λεμονανθοί. Ή σοκο...