Σάββατο 2 Μαρτίου 2013

Σημείωμα στο ψυγείο

Ευχαριστώ. Έτσι αρχίζει η μέρα και έτσι τελειώνει.
    Ορίστε, πάλι κοιμόμουν. Πάνω από ένα χρόνο. Και ξύπνησα πριν από λίγο και θυμήθηκα πώς είναι να είσαι ξύπνιος. Οξυδέρκεια είναι αυτό που χρειάζομαι από δω και έπειτα.
Σημείωμα στο ψυγείο: Να πάρω απορρυπαντικό για ρούχα και να έχω οξυδέρκεια.
Πρέπει απέναντι στους στόχους μας να παίρνουμε αεροδυναμικό σχήμα, όπως το bat mobile.
     Να φανταζόμαστε τον εαυτό μας σαν ένα βέλος, κι αυτό στην πράξη σημαίνει να υπενθυμίζουμε διαρκώς τον στόχο στον εαυτό μας και να συγκεντρωνόμαστε σ'αυτόν. 
   Θέλει να ποντάρεις, να επενδύσεις στην καθημερινότητα αντί να παρασύρεσαι από αυτήν σε πράγματα που σε αποχαυνώνουν. Και όταν σου' ρχεται να παρεκκλίνεις, θυμίσου το στόχο, άναψε τα αλάρμ από τον πύργο ελέγχου. Και για να γίνει αυτό πετυχημένα και ό,τι κάνουμε να είναι με όλο μας το είναι, θέλει λιτή ζωή και εναρμόνιση σώματος-πνεύματος ώστε όλο το πακέτο να είναι σε δράση. Θέλει να είναι γυμνασμένοι όλοι οι μύες, σώματος και πνεύματος για να μπορείς να έχεις σχήμα σαφές και ξεκάθαρο και όχι ένα θολό, αμφίβολο κάτι. Αλλιώς κάθε προσπάθεια αλλαγής θα καταδικάζεται σε διάχυση. Και όλο αυτό έχει σχέση με τη σεξουαλικότητα, αλλά δεν ξέρω πώς να εξηγήσω το γιατί.
     Να μασάμε καλά το φαγητό με όση υπομονή έφτιαχναν κάποτε τα έπιπλα οι αριστοτέχνες επιπλοποιοί. Σαν γελάδες. Σαν μηρυκαστικά σε ένα λιβάδι όπου ο χρόνος έχει ξεχαστεί και μυρίζει τα χαμομήλια. Μπορεί να σου αλλάξει τη ζωή το να αποκτήσεις αυτή τη συνήθεια: 40 φορές, 50 φορές την κάθε μπουκιά. Είναι στάση ζωής το να μη βιάζεσαι.
Ευχαριστώ

Παλιότερα ποστς

Ελαφρώς πικρή και πιπεράτη

  Είμαι πάλι εδώ, στον προσωπικό μου ναό, την μικρή σοκολατερί. Ή μέρα σκοτεινή, όπως πρέπει κι ας μύρισαν οι πρώτοι λεμονανθοί. Ή σοκο...