"Τι τυχερός ήμουν!" είπε ο παππούκος... "Να νιώσω τόσο μεγάλη αγάπη στη ζωή μου, που ούτε είχα φανταστεί όταν ξεκίνησα να υπάρχω εδώ.. να μου δωθεί αυτή η ανέλπιστη ευκαιρία όσο υπήρξα... να αγαπήσω τόσο δυνατά, απεριόριστα και γιγάντια όσο όλοι οι πλανήτες μαζί και οι γαλαξίες και τα αστέρια τα πιο μακρινά... Ποιος εγώ..ένας τόσος δα άνθρωπος..!"
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Παλιότερα ποστς
Ελαφρώς πικρή και πιπεράτη
Είμαι πάλι εδώ, στον προσωπικό μου ναό, την μικρή σοκολατερί. Ή μέρα σκοτεινή, όπως πρέπει κι ας μύρισαν οι πρώτοι λεμονανθοί. Ή σοκο...

