Πέμπτη 29 Δεκεμβρίου 2016

Ελεύθερη

Ακούμπα πάνω μου, μου ειπε
και εγώ έπεσα σε μια άβυσσο
ψάχνοντας τα πόδια μου
μαζί μου έπεφταν διάφορα αντικειμενα
ένα παλιο αμπαζούρ, μικρά κρυστάλλινα ποτήρια
κάλτσες ριγέ
ένα ροζ πουλόβερ που έμοιαζε με σύννεφο
κάποιες ελπίδες και ένα όνειρο που είχα δει
ή δεν ήταν όνειρο?
Ακόμα κι έτσι ανάποδα νομιζω τα πράγματα
μπορούν να φτιάξουν
το μόνο που χρειάζεται είναι να επινοήσεις ένα οπτικό λάσο
ή να ανοίξεις το αλεξιπτωτο έκτακτης ανάγκης που
φορουσες πριν κοιμηθείς όταν ήσουν μικρό ανθρωπάκι
γιατί νομιζες ή ήξερες ότι πετάμε όταν κοιμόμαστε
(τότε πραγματικά σου έκοβε)
και υπάρχουν πάντα τα χάρτινα φτερά και σελοτέιπ
και συνδετήρες, όλοι αυτοι οι συνδετήρες
που βρισκω μπροστά στα πόδια μου
κάθε πρωι


Παλιότερα ποστς

Ελαφρώς πικρή και πιπεράτη

  Είμαι πάλι εδώ, στον προσωπικό μου ναό, την μικρή σοκολατερί. Ή μέρα σκοτεινή, όπως πρέπει κι ας μύρισαν οι πρώτοι λεμονανθοί. Ή σοκο...