Κυριακή 28 Απριλίου 2013

Mindblow

    Υπάρχουν κάποια μικρά σημεία στην καθημερινότητά μας που είναι πύλες για επικοινωνία με τον μελλοντικό μας εαυτό. Είναι κάποιες πολύ μικρές στιγμούλες που έχεις χρόνο να ανοίξεις το μυαλό σου και να συγκεντρωθείς σε μια μικρή εικόνα κλειδί. Δεν έχει σημασία τι θα κοιτάζεις, απλά θα το νιώσεις ότι αυτό είναι. Καλώς η κακώς δεν επιλέγεις εσύ πότε θα έρθουν αυτές οι στιγμές ή δεν έχω βρει πώς τις επιλέγεις. Αυτές τις στιγμές κλειδιά είναι ευκαιρία να συνεδριάσεις με εαυτούς σου από το παρελθόν και το μέλλον, την ολότητά σου και να συνθέσεις το προσωπικό σου σύνταγμα.
    Ορίστε κάποιες από τις αποφάσεις του τελευταίου προσωπικού συνεδρίου που μόλις έγινε στο παρελθόν*, πιθανότατα πέρσι, όταν είχα συγκεντρώσει για κάποια λεπτά το βλέμμα μου σε ένα παράξενο έντομο που προσποιόταν ότι είναι ένα πεταμένο κομματάκι ξύλου.
   ΑΡΘΡΟ 1.Αν χρειάζομαι συστολή θα συσταλώ και αν χρειάζομαι διαστολή θα διασταλώ. Και αν κάπου πρέπει η μελωδία μου να αλλάξει ρυθμό, θα αλλάξει και δεν θα ακούσει κανένα κανόνα.
  ΑΡΘΡΟ 2.Θα μου γράφω. Χωρίς φόβο χωρίς πάθος, με αγάπη στα λουλούδια, με ανοιχτή καρδιά..με χαλαρότητα, με ίσες μεγάλες εισπνοές και εκπνοές, με περιστασιακά ρεψίματα, θα απαντηθούν τα "δεν ξέρω" ή θα γίνουν αποδεκτά. Με εμπιστεύομαι και ας κάνω λάθη, θα κάνω πολλά ακόμα, ουυυ. Δεν πειράζει που πολλές φορές έχασα το κέντρο μου, ξαναβρίσκεται με υπομονή, αργά και με συνείδηση. Και μετά ξαναχάνεται. Για να ξαναβρεθεί Οι δυσκολίες πάνε και έρχονται όπως οι καταιγίδες.
   ΑΡΘΡΟ 3. Εμπιστεύομαι και το χρόνο και δεν το βλέπω σαν εχθρό αλλά σαν φίλο με τον οποίο κολυμπάω και πετάω μαζί, χορεύω και φτιάχνουμε όμορφα σχήματα και γραφικές παραστάσεις τρισδιάστατες που κάθε φυσικός θα ζήλευε.
  ΑΡΘΡΟ 4. Δε θέλω την αγάπη μόνο και μόνο επειδή κυκλοφορεί η φήμη ότι κωλομετράει, θέλω να παω σ' αυτήν όταν με προσκαλέσει η ίδια στο πάρτυ της. Τότε θα μείνω και μετά το πάρτυ να πλύνω τα πιάτα γιατί πάει πακέτο με τις δυσκολίες της. Ο Γκιμπράν το λέει υπέροχα στο πρώτο κιόλας κεφάλαιο..αν θες την αγάπη μόνο με τα καλά της πάρε ένα μπούλο..βέβαια το λέει πολύ πιο όμορφα, δε θυμάμαι ακριβώς τα λόγια.
    ΑΡΘΡΟ 5. Όσο κι αν έχουν αλλάξει τα πράγματα μέσα στους αιώνες, όσες μόδες  και αν πέρασαν και άλλαξε η αισθητική της ανθρωπότητας, τίποτε δεν θα είναι πιο μαγικά όμορφο από την εικόνα της πανσελήνου που αποδομείται μέσα σε μαύρη θάλασσα. Όταν φυσάει άλλο αέρα στους δρόμους και στα δέντρα που φαίνεται να την κοιτάνε όλα εκστασιασμένα και βαμμένα με το ίδιο το ασήμι της. Έτσι και μένα η φαντασία μου θα σαλπάρει στον απέραντο ωκεανό με θράσος πειρατικού πλοίου.

----------------------------------------------------------------------------------------
*Τα ρήματα των άρθρων είναι γραμμένα σε ενεστώτα η σε μέλλοντα γιατί δυστυχώς δεν υπάρχει στη γλώσσα μας ένας διαχρονικός χρόνος ρήματος που να περιέχει όλους τους χρόνους μαζί, ενεστώτα, υπερσυντέλικο, εξακολουθητικό μέλλοντα κτλ.απαραίτητο για τέτοιες περιστάσεις.
   Τώρα που το σκέφτομαι όμως, αυτό δεν θα έπρεπε να μας εμποδίσει να δημιουργήσουμε τώρα ένα χρόνο ρήματος με τον ίδιο τρόπο που τίποτα δεν εμπόδισε  και παλιότερα  κάποιους ανθρώπους να αποφασίσουν να λέγεται το μήλο "μήλο". Πώς αλλιώς θα τηρηθούν εξάλλου τα άρθρα 3 και 5;
   Ο χρόνος αυτός μπορεί να λέγεται "Ολικός" και να  έχει την κατάληξη "ίου" σε 1ο πρόσωπο. Πχ. στο ΑΡΘΡΟ 1, το "Αν χρειάζομαι συστολή θα συσταλώ και αν χρειάζομαι διαστολή θα διασταλώ" θα μπορούσε να γίνει "Αν χρειαζίου συστολή, συστολίου και αν χρειαζίου διαστολή, διασταλίου"

Παλιότερα ποστς

Ελαφρώς πικρή και πιπεράτη

  Είμαι πάλι εδώ, στον προσωπικό μου ναό, την μικρή σοκολατερί. Ή μέρα σκοτεινή, όπως πρέπει κι ας μύρισαν οι πρώτοι λεμονανθοί. Ή σοκο...