Eίναι όλα τόσο άσχημα εδώ, πολύ καιρό τώρα… η Αθήνα είναι μια τόσο άσχημη πόλη, γεμάτη βρωμιά, αποτσίγαρα και αηδία.. Μια γκρίζα πόλη, ένας βούρκος με πολλή μπόχα και μετρημένα διαμάντια, μια θάλασσα από αταίριαστα σπίτια και ίσως αυτό μέσα στην όλη ασκήμια να έχει μια καλή πλευρά...Είναι ίσως καλό, σαν να σου λέει, ορίστε, όλα εδώ είναι χάλια μην τα παίρνεις πια και τόσο σοβαρά, μην μπεις πολύ βαθιά στην σύμβαση γιατί θα ξεχάσεις ότι ούτως ή άλλως πρόκειται για σύμβαση. Γιατί ούτως ή άλλως δεν βρίσκεται εδώ η ευτυχία, στο φαίνεσθαι μιας πόλης. Αν θες ομορφιά πήγαινε σε ένα νησί ή σε ένα βουνό. Όπως η ελληνική τηλεόραση. Ευτυχώς που είναι τόσο άθλια για να μην βλέπουν τουλάχιστο αυτοί που σέβονται τον εαυτό τους ή έστω ακόμα κι εκείνοι που δεν τον σέβονται αλλά παρόλαυτά δεν την παλεύουν να δουν για 15η συνεχή χρονιά την ίδια σειρά.
Τρίτη 23 Οκτωβρίου 2012
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
-
Οι φίλοι ήταν εδώ τελικά. κι ας μην έδιναν το παρόν θα σταθούν στη πρώτη ανάγκη και αγαπούν πολύ, πάντα αγαπούσαν στην πραγματικότητα δεν χ...
-
Εχτές το βράδυ, έπειτα από πάρα πολύ καιρό βούτηξα τα δάχτυλα μου στο διεθνές ασυνείδητο. Ήταν ιριδίζον, πηχτό με έναν τρόπο τέτοιο πο...
-
Είμαι πάλι εδώ, στον προσωπικό μου ναό, την μικρή σοκολατερί. Ή μέρα σκοτεινή, όπως πρέπει κι ας μύρισαν οι πρώτοι λεμονανθοί. Ή σοκο...
Παλιότερα ποστς
Ελαφρώς πικρή και πιπεράτη
Είμαι πάλι εδώ, στον προσωπικό μου ναό, την μικρή σοκολατερί. Ή μέρα σκοτεινή, όπως πρέπει κι ας μύρισαν οι πρώτοι λεμονανθοί. Ή σοκο...