Τετάρτη 12 Οκτωβρίου 2011

Η χαρά

Αξιότιμε κύριε αγαπητέ μου,

Καταρχάς και συγνώμη για την ώρα, πώς κάνετε;  Είστε όλη η οικογένεια έκαστος καλά; Εύχομαι να είστε πάντα καλά αν δεν σας κάνει κόπο και ευχαριστώ με κάθε επιφύλαξη. Ο λόγος που σας γράφω αν έχετε την ευγενή καλοσύνη, και πάλι ορίστε, αφορά σε ότι αναφορά με το προηγούμενο γράμμα μου προς το πρόσωπό σας το μεγαλειώδες παρακαλώ - ευχαριστώ.

Με όλο το θράσος σύγνώμη κιόλας για την ώρα, αλλά αντιλήφθηκα, αν δεν δημιουργώ κάποιο πρόβλημα, ότι πέρασε ένας χρόνος -α! και χρόνια πολλά για όλες τις γιορτές  που πέρασαν και δεν τα είπαμε, ευτυχισμένος ο καινούριος χρόνος να μαστε όλοι καλά πρώτ'απόλα και μετά όλα τ' άλλα, το πάσχα περάσατε καλά; που πήγατε; καλοκαίρι; ζέστη ε; κι εγώ μια χαρά, ευχαριστώ, τα σέβη μου και πάλι ορίστε!- χωρίς να μου απαντήσετε στο τελευταίο γράμμα μου. Θυμάστε αν δε σας κάνει κόπο, με όλο το σεβασμό κιόλας; Οκτώβρης (ο περσινός πάντα) ήταν. 12 Οκτωβρίου. Σαν και σήμερα καλή η ώρα και η μέρα και όλα καλά να μας πάνε. Καλό ξημέρωμα. Δευτέρα κατά προσέγγιση; Τις απολογίες μου αν - με όλο το σεβασμό - κάνω κάποιο λάθος και σας ευχαριστώ εκ των προτέρων για την μελλοντική υποθετική απάντησή σας, αν τυχόν και μόνο εφόσον έχετε χρόνο αλλά θα ήθελα και το απαιτώ αυτό με όλη την καλοσύνη και τους χαιρετισμούς μου στη γυναίκα σας, να μου πείτε αμέσως γιατί δεν μου απαντήσατε.
Και πάλι ορίστε και συγνώμη για οτιδήποτε ξέχασα να ζητήσω συγνώμη εκ των προτέρων αλλά έχω την εντύπωση αν δε σας κουράζω, ότι γνωρίζω τον λόγο. Διάβασα και ξαναδιάβασα το αντίγραφο του γράμματος που σας έστειλα, γιατί πάντα κρατώ ένα αντίγραφο των γραμμάτων όπως με είχατε συμβουλέψει και υπάκουσα, ευχαριστώ, τί λέτε τώρα! τα παραλέτε κάνω απλώς το καθήκον μου! Συμπέρανα ότι κατάλαβα τί πιθανότατα, ίσως σχεδόν 100% αλλά χωρίς να βάζω το χέρι μου στη φωτιά για παν ενδεχόμενο, παρεξηγήσατε στη γραφή μου αν και δεν το νομίζω αλλά σίγουρα αυτό είναι, να 'στε καλά. (Συγνώμη πάντως).
Μήπως είναι δυνατό να μου πείτε αν σας πλήγωσε ο τρόπος που υπέγραψα; αυτό δεν είναι; "Η χαρά είναι όλη δική μου" έγραψα. Αν και εφόσον νομίσατε ότι το εννοούσα αυτό ως μια ανακοίνωση ότι όλη η χαρά και η ευτυχία του κόσμου ανήκει σε μένα και κανένα άλλο - αν είναι δυνατό - και αν πραγματικά με έχετε  με την καλοσύνη που σας διέπει, για τόσο κτητικό άτομο - μην ανησυχείτε δε θα σας φάω τη χαρά σας -  τότε, τι να πω; με όλο το σεβασμό που σας θρέφω, αν δε σας κάνει κόπο το δίχως άλλο να πάτε να πηδηχτείτε, συγγνώμη κιόλας για την έκφραση και ζητώ ταπεινά να ασπαστώ το χέρι σας, να 'στε πάντα καλα, όλα καλά κι εμείς εδώ.
Αν όμως και το κάθε άλλο, δεν ισχύει αυτή η υπόθεση μου, τότε δεν μπορώ να καταλάβω τι μπορεί να σας ενόχλησε στο καθόλα ευγενικό γράμμα μου το ταπεινό - εγώ ευχαριστώ, όχι εγώ ευχαριστώ, επιμένω. Γι αυτό πείτε μου αν δεν σας κάνει κόπο, την ευχή μου να 'χετε και καλή λευτεριά.
Θερμούς χαιρετισμούς αν δεν απατώμαι!

Ειλικρινά και ανεπιφύλακτα χωρίς παρεξήγηση πάντα δική σας αν και εφόσον.

 Υ.Γ. Σε περίπτωση που - αν και αποκλείεται, παιδιά είμαστε τώρα; αλήθεια τα παιδάκια σας μεγάλωσαν; τι τάξεις πάνε τώρα;να τα χαίρεστε - δεν μου απαντήσετε και σε αυτό το γράμμα, έχω με κάθε επιφύλαξη να σας πω πως η χαρά είναι σίγουρα όλη δική μου. 

Παλιότερα ποστς

Ελαφρώς πικρή και πιπεράτη

  Είμαι πάλι εδώ, στον προσωπικό μου ναό, την μικρή σοκολατερί. Ή μέρα σκοτεινή, όπως πρέπει κι ας μύρισαν οι πρώτοι λεμονανθοί. Ή σοκο...