Τρίτη 20 Οκτωβρίου 2015

Το τελευταίο τριζόνι

    Έξω από το παράθυρό μου ένα τριζονι,το τελευταίο ίσως του φθινοπώρου, νομίζω πως προσπαθεί να επικοινωνήσει μαζί μου με σήματα μορς. Ή προσπαθεί να μου πει τους αριθμούς του τζόκερ, γιατί τριζονιζει τόσο διαφορετικά από τα άλλα τριζονια, σαν να μετράει, αργά και κοφτα, μάλλον απολαμβάνει τη μοναχικοτητα ή τη μοναδικότητά του. Ή μπορεί να φωνάζει αργά και καθαρά την  τελευταία τριζόνα, αν υπάρχει, σαν ναυαγός μιας εποχής που τελειώνει από τη μια μέρα στην άλλη.
    Στο 4ο σερί επεισόδιο μιας ηλιθιας σειράς που έβλεπα, ή εικόνα κόλλησε για μισό δευτερόλεπτο και προλαβα να δω τον αντικατοπτρισμό μου στη μαύρη οθόνη, κουρασμένο, αλλοτριωμενο, ξενερωτο να με κοιτάει με ένα ερωτηματικό βλέμμα... "Αλήθεια; αυτό ονειρευοσουν για μένα;"... 
    Και όταν τα πρόσωπα της σειράς επέστρεψαν στο πόστο τους - να αποικιοκρατησουν στο καημενο μου κεφάλι - ξαναέπεσα σε νάρκωση σαν υπάκουο σκυλι, όπως αναμενόταν. Απλά για λίγο, μια φωνή, (ίσως το τριζονι) μου σφύριξε "Πόσο πιο ψεύτικα μοιάζουν τώρα αυτά τα πρόσωπα, όσο καθημερινά κι αν δείχνουν... Τόσο πιο ψεύτικα από μας και τις ζωές μας που απλόχερα τους δίνουμε".

Σάββατο 10 Οκτωβρίου 2015

Τα μιούζικαλ

Ο λόγος που δεν μου αρέσουν τα μιούζικαλ δεν είναι επειδή δε μου αρέσει η μουσική, οχι μπορεί και να είναι υπέροχη, αλλά με ενοχλεί που δε συμβαίνουν στην πραγματική ζωή παρά μόνο στο θέατρο και στην τηλεόραση. Με ενοχλεί που στην πραγματικότητα που ζούμε δεν "προβλέπεται" να αρχίσει ξαφνικά κάποιος στη μέση μιας συζήτησης να τραγουδάει και να χορεύει, και οι υπόλοιποι γύρω του, αντί να προβληματιστούν με την ασυνήθιστη συμπεριφορά του,  να ανέβουν κι αυτοί στα τραπέζια για να χορέψουν μαζί του, την ώρα που ολόκληρες ορχήστρες ακούγονται γύρω τους χωρίς να φαίνονται. Γιατί να μη συνεπαίρνονται τόσο οι άνθρωποι στην καθημερινότητα; Γιατί να μην υπάρχουν τέτοιες ορχήστρες κρυμμένες στους δρόμους;
Το να το βλέπεις στην οθόνη ενώ τρως κορνφλέικς είναι βαρετό αλλά πόσο ενδιαφέρον θα ήταν αν πραγματικά συνέβαινε; Τότε ναι θα είχε νόημα, αν αλήθεια πραγματικά συνέβαινε.


Πέμπτη 1 Οκτωβρίου 2015

Ανακοίνωση μετακαλοκαίρια

Εκκλησία μου η θάλασσα

Παλιότερα ποστς

Ελαφρώς πικρή και πιπεράτη

  Είμαι πάλι εδώ, στον προσωπικό μου ναό, την μικρή σοκολατερί. Ή μέρα σκοτεινή, όπως πρέπει κι ας μύρισαν οι πρώτοι λεμονανθοί. Ή σοκο...