Κυριακή 1 Φεβρουαρίου 2009

Αν



Αν μαζέψεις όλα τα κομμάτια της ύπαρξής σου, σε όλες τις εκτάσεις του χρόνου, θα θυμηθείς πως είσαι πρόσωπο ηλιόλουστο και παιχνιδιάρικο. Αν θυμηθείς εις βάθος, θα νιώσεις το εσωτερικό χαμόγελο. Και αν κάνεις σιωπή, έτσι όπως κάνεις σιωπή για να ακούσεις ψίθυρους, θα ακούσεις τον ήλιο να ανατέλει.

Παλιότερα ποστς

Ελαφρώς πικρή και πιπεράτη

  Είμαι πάλι εδώ, στον προσωπικό μου ναό, την μικρή σοκολατερί. Ή μέρα σκοτεινή, όπως πρέπει κι ας μύρισαν οι πρώτοι λεμονανθοί. Ή σοκο...