Πέμπτη 28 Μαΐου 2009
Παρασκευή 22 Μαΐου 2009
Κοχύλι
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi9SIIxpjZ54w1K7A5YROhK8LBtfHTL7QXsazUbG8y3mHPa9v3NEwLeqacLZsz4cc2GErwDcV74ePwR5T2NdlAIMgwPdYWTBFuajDm8BjSKRvMRaUp5CvmF-8v41BvZAjuY6f-b-2plKl8B/s200/koxylia.jpg)
Τη θάλασσά σου άκουσα
Και περδικλώθηκα σε κότσο αναμνήσεων
Αλμυρές αναμνήσεις
Ρουφάω το θαλασσόνερο από τα μαλλιά μου
Αναμνήσεις που κυλάνε σα ζεστό νερό από το αυτί μου.
Περπατάγαμε ώρες ατέλειωτες το μεσημέρι,
Το παγωτό έσταζε στα πόδια μας
και ο χρόνος χανόταν στα στάχυα.
Κάναμε κούνια σαν να μην υπάρχει άυριο και ο θεός μας γαργαλούσε στην κοιλιά
Τα ροδάκινα ήταν πιο νόστιμα από ποτέ όταν τα έπλενες στο κύμα
Η ψαρόσουπα μας περίμενε σε καφέ διαφανή πιάτα.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
-
Οι φίλοι ήταν εδώ τελικά. κι ας μην έδιναν το παρόν θα σταθούν στη πρώτη ανάγκη και αγαπούν πολύ, πάντα αγαπούσαν στην πραγματικότητα δεν χ...
-
α.O κάθε άνθρωπος έχει το δικό του θεό. Κανενός ο θεός δεν έχει σχέση με το θεό του άλλου ακόμα κι ας πιστεύουν στην ίδια ακριβώς θρησκεία. ...
-
Εχτές το βράδυ, έπειτα από πάρα πολύ καιρό βούτηξα τα δάχτυλα μου στο διεθνές ασυνείδητο. Ήταν ιριδίζον, πηχτό με έναν τρόπο τέτοιο πο...
Παλιότερα ποστς
Ελαφρώς πικρή και πιπεράτη
Είμαι πάλι εδώ, στον προσωπικό μου ναό, την μικρή σοκολατερί. Ή μέρα σκοτεινή, όπως πρέπει κι ας μύρισαν οι πρώτοι λεμονανθοί. Ή σοκο...
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-goFhoPVUCvA2kA1KbOyZNN5Ilx4RHsObRCFDkRTj6GvL6DEoYjz1PefgcQgy3NsAIEYsAHUvquIc7j4pod_frxmUsT-JBuZ8KfxQefKGwiHQDlpid62GBu_lTpgvZoM2v9ullg9NtXjK/s320/choc.jpg)