Πέμπτη 29 Νοεμβρίου 2012

Ένα δελτίο καιρού

Διάβασε ακούγοντας

   Οι φρέσκοι πολυταξιδεμένοι άνεμοι πνέουν στα μαλλιά μου κι αυτά χορεύουν προς διάφορες κατευθύνσεις. Οι πρώτες σταγόνες πέφτουν στα βλέφαρά μου και οι επόμενες στα μάγουλα. Περπατάω κοιτάζοντας μόνο ψηλά.
   Τα λασπόνερα της κάθε λακκούβας ποτίζουν όλο και περισσότερο τα παππούτσια μου, κάνοντας τα βήματά μια πλημμυριστική απόλαυση. Οι σταγόνες της βροχής βουτάνε στα νερά της λίμνης και σχηματίζουν χιλιάδες μικρές εκρήξεις χαράς καλωσορίζοντας το χειμώνα. 
   Κάνει κρύο έξω μα μέσα μου μια ζεστή φλογίτσα καίει ήρεμη και σιωπηλή  Η πρώτη αντίσταση σε έναν κόσμο που βρυχάται για να σε τρομάξει είναι να κρατάς την καρδιά σου ξάστερη. 

Παλιότερα ποστς

Ελαφρώς πικρή και πιπεράτη

  Είμαι πάλι εδώ, στον προσωπικό μου ναό, την μικρή σοκολατερί. Ή μέρα σκοτεινή, όπως πρέπει κι ας μύρισαν οι πρώτοι λεμονανθοί. Ή σοκο...