Σάββατο 4 Σεπτεμβρίου 2010
Σε έχω δει
Σε σκέφτομαι και οι μέρες περνούν,
περνούν και εσύ δεν είσαι εδώ
από την άκρη του δρόμου κοιτάζω μην έρθεις
αλλά δεν έρχεσαι
ξέρω πως δεν είσαι εδώ αλλά ποτέ δεν ξέρεις,
ποτέ δεν ήξερα ότι μια μέρα δεν θα ξέρω που είσαι
σε έχω δει με έναν τρόπο που κανείς δεν θα μπορέσει
και νιώθω περήφανα γι αυτό
αλλά μοιάζει με μια τέχνη που δεν χρειάζεται πια
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
-
α.O κάθε άνθρωπος έχει το δικό του θεό. Κανενός ο θεός δεν έχει σχέση με το θεό του άλλου ακόμα κι ας πιστεύουν στην ίδια ακριβώς θρησκεία. ...
-
Εκείνα που μέσα σου κράτησες που βάραιναν αλλά τα άφησες να επιπλέουν σαν φρεγάτες ξεχασμένες μέσα στη λίμνη της ψυχής σου μες στις μέρες δε...
-
Άντε λοιπόν μυαλό μου Άνοιξε και ξεχύσου στα βοσκοτόπια των ιδεών Σε αφήνω ελεύθερο Ξεκολλά από όλες τις παλιές σκέψεις Ακόμα και από τις σο...
Παλιότερα ποστς
Ελαφρώς πικρή και πιπεράτη
Είμαι πάλι εδώ, στον προσωπικό μου ναό, την μικρή σοκολατερί. Ή μέρα σκοτεινή, όπως πρέπει κι ας μύρισαν οι πρώτοι λεμονανθοί. Ή σοκο...