Πέμπτη 14 Απριλίου 2011
Τρίτη 12 Απριλίου 2011
Κυριακή 10 Απριλίου 2011
Παρασκευή 8 Απριλίου 2011
Ανακοίνωση για περπάτημα
Τελικά είναι καλύτερα να περπατάς με τις παλάμες ανοιχτές προς τα μπρος γιατί ο αέρας περνάει έτσι υπέροχα ανάμεσα από τα δάχτυλα και γαργαλάει την παλάμη σου, ιδιαίτερα αν έχει ένα ευχάριστο αεράκι, καθόλου κρύο και ο ήλιος πάει για ύπνο και υπάρχουν μόνο μερικά τετράγωνα σύννεφα χρώματος γαλάζιου, που παριστάνουν τα αυτοκίνητα του ουρανού.
Επίσης είναι ακόμα καλύτερο αν δεν είσαι μόνος σου.
Κυριακή 3 Απριλίου 2011
Misty
-Συγγνώμη κυρία μου, εσείς ευθύνεστε γι αυτή την ξαφνική μπόρα;
-Εγώ δεν..
-Μα άκουσα ένα κλαψούρισμα, ένα σνιφ, ένα "θεέ μου", από εδώ το άκουσα! Και ο ουρανός έχει μαυρίσει, μαζεύτηκαν σύννεφα σε όλες τις αποχρώσεις του γκρι χωρίς καμία προειδοποίση
-Εγώ λίγο...απλά....
-Ναι, κοιτάξτε κυρία μου, εσείς μπορεί "λίγο.. απλά.." να μιξοκλαίτε αλλά δε βλέπετε ότι έχετε προκαλέσει βροχοπτώσεις και πλημμύρες σε όλη την περιοχή, ενώ στις γύρω περιοχές έχει μια χαρά λιακάδα; Δηλαδή αν αρχίσει ο καθένας να το κάνει αυτό τι θα κάνουμε, θα πνιγούμε όλοι;
(Η κυρία βουρκώνει και είναι έτοιμη να μπήξει τα κλάμματα. Αμέσως μετά ακούγεται μπουμπουνητό)
-Νατο! ορίστε! λοιπόν δώστε μου την ταυτότητά σας παρακαλώ.Ορίστε μας... Αυτό θα πει θράσος... Σας παρακαλώ κρατήστε τα δάκρυά σας και ακολουθήστε μας στο τμήμα!
(στον βοηθό του) Χριστόφορε συνόδεψέ την σε παρακαλώ και πές της το ανέκδοτο με τις ξανθιές μέχρι να φτάσετε, δε γίνεται αυτή κατάσταση..
- Αυτό με τα σκαμπό;
- Όχι αυτό που της χτυπάει την πόρτα
- Είναι μια ξανθιά και χτυπάει την πόρτα στο σπίτι μιας άλλης ξανθιάς και λέει η μέσα ξανθιά "ποιος είναι;" και λέει η άλλη "εγώ!" Και λέει η μέσα"Εγώ;"
- Ναι το έχω ξανακούσει..
Σάββατο 2 Απριλίου 2011
Κατευθείαν στην καρδιά
Μερικών ανθρώπων οι φωνές είναι φτιαγμένες για να απαλύνουν τις ψυχές άλλων ανθρώπων
Μερικών λουλουδιών το άρωμα είναι όσο λεπτό χρειάζεται για να αγγίξει το πνεύμα σου
Μιας κιθάρας η μελωδία μπορεί να είναι τόσο απέριττη που να φτάσει κατευθείαν στην καρδιά σου
Μερικών λουλουδιών το άρωμα είναι όσο λεπτό χρειάζεται για να αγγίξει το πνεύμα σου
Μιας κιθάρας η μελωδία μπορεί να είναι τόσο απέριττη που να φτάσει κατευθείαν στην καρδιά σου
Ένα ντροπαλό χαμόγελο μπορεί να είναι τόσο δροσερό που να σε πετάξει στον αστραφτερό ουρανό
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
-
Είμαι πάλι εδώ, στον προσωπικό μου ναό, την μικρή σοκολατερί. Ή μέρα σκοτεινή, όπως πρέπει κι ας μύρισαν οι πρώτοι λεμονανθοί. Ή σοκο...
-
Φαίνεται στο τέλος της μέρας πως κάπου την έχασες Στην αρχή την είχες, ήταν εκεί Την ξόδεψες μάλλον απλόχερα στο παραμικρό τη ...
-
Προσπαθώ να καταλάβω πώς θυμάται το μυαλό μου. Ένα άτομο που μόλις είδα στο δρόμο και μετά βίας πρόσεξα αν προσπαθήσω να το ανακαλέσω, η εντ...
Παλιότερα ποστς
Ελαφρώς πικρή και πιπεράτη
Είμαι πάλι εδώ, στον προσωπικό μου ναό, την μικρή σοκολατερί. Ή μέρα σκοτεινή, όπως πρέπει κι ας μύρισαν οι πρώτοι λεμονανθοί. Ή σοκο...
