Κυριακή 5 Ιουνίου 2011

Starry

Γλυκό αστεράκι ήσουν μέσα στην καρδιά μου
μικρό φωτάκι έβγαζες και σπίθες..
μικρό φωτάκι μες στο βράδυ με κρατούσες
κοιμόσουν ήσυχα σαν κουρασμένος γάτος
το μέτωπο ζαρώνεις και με βλέπεις
μου λες για ανθρώπους και για χώρες και ιστορίες
μα στο μυαλό μου μια σκέψη μόνο υπάρχει:

Γιατί είναι πάντα τόσο όμορφος θεέ μου;
κι από πού φτάνει αυτό το φως που τον φωτίζει;
κάνει το μάτια του να αστράφτουν σαν λιμνούλες
και τα μαλλιά του σαν λιβάδια του Αυγούστου..
Τώρα οι εικόνες σου αποσύρονται μια μια
σαν μπαλαρίνες που τελειώσαν το χορό τους
ευγενικά υποκλίνονται και σβήνουν
τώρα τον ψάχνω στ’άδεια πρόσωπα του κόσμου

Παλιότερα ποστς

Ελαφρώς πικρή και πιπεράτη

  Είμαι πάλι εδώ, στον προσωπικό μου ναό, την μικρή σοκολατερί. Ή μέρα σκοτεινή, όπως πρέπει κι ας μύρισαν οι πρώτοι λεμονανθοί. Ή σοκο...