Σάββατο 16 Φεβρουαρίου 2013

Για την έμπνευση


Δεν είναι ότι η έμπνευση σταματάει ποτέ, είναι ότι εμείς γινόμαστε πιο κουφοί απέναντι στις χιλιάδες ιδέες και μικρο-ιδεάκια που πεταρίζουν. Είναι εκεί, γύρω μας, εκπέμπουν χορεύοντας, στροβιλίζονται γύρω από το κεφάλι μας. Σήμερα χάζευα από το παράθυρο του κτελ και όταν ξέχασα για λίγο τις σκέψεις μου, πέρασαν φευγαλέα από το μυαλό μου κάτι υπέροχα σχήματα σαν τρισδιάστατες γιγάντιες χιονονιφάδες - αρχιτεκτονήματα, ιδέες για βίντεο. Επ, που πάτε εσείς; σας τσίμπησα αυτή τη φορά.Οι κεραίες μας είναι ευαίσθητα όργανα που θέλουν προσοχή.

Παλιότερα ποστς

Ελαφρώς πικρή και πιπεράτη

  Είμαι πάλι εδώ, στον προσωπικό μου ναό, την μικρή σοκολατερί. Ή μέρα σκοτεινή, όπως πρέπει κι ας μύρισαν οι πρώτοι λεμονανθοί. Ή σοκο...