Τρίτη 18 Αυγούστου 2009

Ταξίδι Βράδυ



H νύχτα βάρυνε πάνω στο στήθος μου
Αυτό το ταξίδι μοιάζει ατέλειωτο και ένα θηρίο κραυγάζει μέσα μου
να βγει από αυτή τη θέση του καθιστού ταξιδιώτη
Ο δρόμος σε καταπίνει στα μεγάλα βραδινά ταξίδια
ζευγάρια από φώτα κοιτούν επίμονα και εξαφανίζονται.
Μακριά, μια παχιά δέσμη φωτός υψώνεται σαν ευχή στο παχύρευστο σκοτάδι
Οι άνθρωποι φτιάχνουν αυτούς τους προβολείς
για να εκτείνουν τον εαυτό τους στον ουρανό;

Πέμπτη 6 Αυγούστου 2009

Μέρα Θέρους



Αυτή η μέρα μας ξεγέλασε
Ξεκίνησε γεμάτη υποσχέσεις
για ίσκιο, δροσιά, ανάλαφρη διάθεση
Και αφού σηκωθήκαμε
με ελπίδα για αναπτέρωση
Και αφού ανασκουμπωθήκαμε
και οπλιστήκαμε με πινέλα και μπογιές
Τότε σήκωσε τον καυτό ήλιο με τα δυο χέρια της
σα μαχαίρι φονικό
και πέσαμε σε θερινή νάρκη
αργόσυρτες σαύρες στο μωσαϊκό
απεγνωσμένη οικονομία κινήσεων
ανία και άνoια προσγειώθηκε στα υπέρβαρα κεφάλια μας
βλακώδεις και ανούσιες ασχολίες:
η προσπάθεια για κολύμπι στο πάτωμα
με μουστάκια ποντικού, ζωγραφισμένα πάνω απ' τα χείλη
έγινε αυτοσκοπός
Κι η ώρα πέρασε και η μέρα ξεγλίστρησε σαν φυγάς
ανόητα πέρασε, άκομψα
πάει και αυτή η μέρα η θερινή

Παλιότερα ποστς

Ελαφρώς πικρή και πιπεράτη

  Είμαι πάλι εδώ, στον προσωπικό μου ναό, την μικρή σοκολατερί. Ή μέρα σκοτεινή, όπως πρέπει κι ας μύρισαν οι πρώτοι λεμονανθοί. Ή σοκο...