Τρίτη 20 Ιουνίου 2017

Αυτά τα δίποδα...

      Δεν είναι όχι δεν πρέπει να είναι καθόλου τυχαίο που τα όργανα των ανθρώπων είναι τοποθετημένα ιεραρχικά από πάνω προς τα κάτω και από μέσα προς τα έξω, όλα καλά φυλαγμένα και απομακρυσμένα όσο το δυνατό περισσότερο από τους εξωτερικούς ή χαμηλούς κινδύνους, τη στιγμή που το κεφάλι των φιδιών έρπεται στα πατώματα και η χελώνα μπορεί να φαίνεται τόσο ταμπουρωμένη κι όμως τόσο αργή και μαλθακή και η αγχωμένη κατσαρίδα προδίδεται από το ίδιο το άγχος της.
      Όχι δεν είναι τυχαίο που το ανθρώπινο δίποδο στέκεται έτσι όρθιο, τρομαχτικό, με τα "υψηλά" αποθηκευμένα του μυαλά, και την υπόφυση σαν ιερό δισκοπότηρο στο τουρκικό εφίππιο, την καρδιά κλειδαμπαρωμένη στο κελί των πλευρών και αυτές τις πανούργες, καταστροφικές αντένες του κακού, τους αντίχειρές, με τους οποίους αυτός ο σαλιαμάγουρας ο άτριχος (με μερικές εξαιρέσεις) έχει πολιορκήσει τον πλανήτη, με αποτέλεσμα οι αγέρωχες σοφές γάτες να διαλογίζονται σαν φυγάδες και όχι σαν βασίλισσες πια και τα σκυλιά να έιναι τα τσιράκια τους με ανταλλαγμα δωρεαν κουρέματα, περίθαλψη και μπεμπέκισμα μέχρι τα βαθια γεράματα, και η γη ασθενική, μουτζουρωμένη με δρόμους και πάνω τους αυτοκινητοβακτηρίδια και ορίστε τώρα αυτός ο καινούργιος δρόμος έξω από το σπίτι μου είναι γεμάτος μπιπ μπιπ  και βρρρρουμ βρουμ και καγκουροκόντρες το βράδυ και δεν μπορώ πχια να κοιμηθώ καλά και η μπουγάδα μου μυρίζει αυτοκινητίλα.

Σάββατο 17 Ιουνίου 2017

Τρίτη 6 Ιουνίου 2017

Ανακοίνωση 523

Αφού την ξέρεις την αλήθεια είναι σαν τους παρουσιαστές ειδήσεων : από οποια σκοπιά κι αν τους δεις φαίνεται να επιβεβαιώνουν μονο τα δικά σου μάτια τη στιγμή που επιβεβαιώνουν όλων των άλλων ταυτόχρονα.

Παλιότερα ποστς

Ελαφρώς πικρή και πιπεράτη

  Είμαι πάλι εδώ, στον προσωπικό μου ναό, την μικρή σοκολατερί. Ή μέρα σκοτεινή, όπως πρέπει κι ας μύρισαν οι πρώτοι λεμονανθοί. Ή σοκο...