Μαζεύω τους καρπούς της αγάπης μου
Και είναι η γεύση τους τόσο γλυκιά
Μα Ίσως και η πικριά που μετατρέπεται κι αυτή σε αγάπη
Να είναι τόση όσο χρειάζεται
Για να μοιάζει με σοκολάτα
Μαζεύω τους καρπούς της αγάπης μου
Και είναι η γεύση τους τόσο γλυκιά
Μα Ίσως και η πικριά που μετατρέπεται κι αυτή σε αγάπη
Να είναι τόση όσο χρειάζεται
Για να μοιάζει με σοκολάτα
Εκείνα που μέσα σου κράτησες που βάραιναν αλλά τα άφησες να επιπλέουν σαν φρεγάτες ξεχασμένες μέσα στη λίμνη της ψυχής σου μες στις μέρες δεν έχουν που να πάνε αν σε ενδιαφέρει δεν εξατμίζονται δεν πάνε σ'αλλα μέρη μένουν εκεί χωρίς αέρα και σαπίζουν γίνονται πέτρες, πιάνουν βρύα και μυρίζουν
Όσα το ξέρεις πως κρυφά σε τυραννούν κι ας είν' μικρά μα την καρδιά σου την τσιμπούν δεν παραιτούνται μαγικά απ τη ζωή σου
θα είναι εκεί και θα φωνάζουνε θυμήσου
μπορεί να αρκεί να πεις “αυτό δεν θα με αγγίξει”
μπορεί να μην αρκεί, να πρέπει να το θίξεις
μα αν δεν τα λύσεις όλα αυτά που σε στοιχειώνουν
ανθίζουν, παίρνουνε ζωή και σε δαγκώνουν
Ακόμα και από τις σοκολάτες και τον κλασικισμό
Κι ας σου αρέσουν τόσο
Ελίσσου και βρες νέα σχήματα
Νέες αγάπες όρίστε σε αφήνω να κοιτάξεις όπου θες
Να αγαπήσεις ότι θες
Άντε λοιπόν μυαλό μου
Βγες από τις λάσπες σου
Τράβα το πόδι σου απο τα σιρόπια της καθημερινότητας
Τραβήξου από τα λιωμένα τυριά της συνήθειας
Ξεφορτώσου την εικόνα σου
Σπάσ' την και ξαναφτιάξ' την ξανά και ξανά
Ξανά με τα δικά σου κριτήρια και κανενός άλλου
Η ευχή μου είναι αυτή
Μαζί με ηρεμία βαθιά
Ηρεμία γενική
Από όλους και από όλα
Από ανασφάλειες
Φόβους παντός ττύπου
Αν κοιτάξεις πίσω ή κάτω θα τρομάξεις με τις αποστάσεις
Έτη φωτός
Και όμως ήταν έτη φωτός κυριολεκτικά
Φωτεινά έτη που πέρασαν πότε έυκολα πότε δύσκολα αλλά το φως ήταν εκεί
Ας πιούμε στο φως
Σε εκείνες τις λαμπερές στιγμές που χαμογελάς γιατί ξέρεις ότι η υπαρξή σου είναι σε αρμονία με το γίγνεσθαι
Ή εκείνες που ένα όνειρό ζωής πραματοποιείται και το τικάρεις από την υπαρξιακή λίστα σου
Να τέτοια θέλω
Είμαι πάλι εδώ, στον προσωπικό μου ναό, την μικρή σοκολατερί. Ή μέρα σκοτεινή, όπως πρέπει κι ας μύρισαν οι πρώτοι λεμονανθοί. Ή σοκο...