Κυριακή 29 Μαΐου 2011

Γράμμα στον ουρανό

Καλέ ουρανέ τι σ’ έπιασε και τι σ’ έχει διχάσει;
Έχεις τόσα διλήμματα που θα 'λεγα μου μοιάζεις
Βροντές χαλάζι, ήλιος βαρύς, να βρέξεις να μη βρέξεις;
Να αφήσεις τα τριαντάφυλλα ή να τα ξεπαστρέψεις;

Καλέ ουρανέ μου, αισθάνομαι πως κάτι σε σκοτίζει
φέρνεις τα σύννεφα, τα καις, και πάλι γουργουρίζεις.
"Να βγούμε ή να μείνουμε;" ρωτούν τα σαλιγκάρια
και κλαινε που όλο τα πατούν απρόσεκτα ποδάρια. 

Καλέ ουρανέ που σ' αγαπώ και πάντα σε προσέχω, 
ξέρω πως ό,τι σε πονά έιναι ανθρώπου έργο 
και κάνει με και ντρέπομαι που είμαι αυτού του κόσμου,
που αντί εσέ να προσκυνά, σε τυραννάει εμπρός μου

Παλιότερα ποστς

Ελαφρώς πικρή και πιπεράτη

  Είμαι πάλι εδώ, στον προσωπικό μου ναό, την μικρή σοκολατερί. Ή μέρα σκοτεινή, όπως πρέπει κι ας μύρισαν οι πρώτοι λεμονανθοί. Ή σοκο...