Τρίτη 15 Ιανουαρίου 2013

Γι αυτό είναι οι άγνωστοι


   «Γι αυτό είναι οι άγνωστοι και όχι γι αυτό είναι οι φίλοι» του είπα και έφυγα κοιτώντας πίσω. Κοίταξε κι αυτός. Χαμογελάσαμε και χαθήκαμε για πάντα. Ξέραμε ότι πιθανότατα αυτά τα 3 λεπτά συνομιλίας ήταν τα πρώτα και τα τελευταία που θα είχαμε σε αυτή τη ζωή για κάποιο λόγο.  
   Όπως κάποια ουράνια σώματα που συναντιούνται μόνο μια φορά μέσα στο χάος του σύμπαντος. Γιατί, καμιά φορά ένας άγνωστος μπορεί να γίνει ο καλύτερος φίλος για μια στιγμή, και ίσως σε βοηθήσει να δεις μια άλλη οπτική που αγνοούσες ή είχες ξεχάσει, ακριβώς επειδή έχεις συνηθίσει και σε έχουν συνηθίσει. Οι δικοί μας άνθρωποι, καλώς ή κακώς κάποιες φορές δεν μπορούν να δουν πράγματα που βλέπει ένας άγνωστος. Μια κουβέντα στο τραίνο, ένας συγγραφέας, ένας άνθρωπος που ποτέ δεν έχεις δει παρά μόνο στο ίντερνετ. Μερικές φορές οι άνθρωποι μαγικά βρίσκονται ο ένας δίπλα στον άλλο χωρίς να γνωρίζονται και κάνουν πολύ καλό ο ένας στον άλλο χωρίς να μπορούν να καταλάβουν πώς προέκυψε αυτή η καλοσύνη και το ενδιαφέρον. Και μετά απλά χάνονται. 
      Αυτοί οι άνθρωποι μπορούν να λέγονται από δω και στο εξής κομβικοί αστεροειδείς. Δεν είναι ούτε δορυφόροι, ούτε ήλιοι μας. Όλοι είμαστε εν δυνάμει κομβικοί αστεροειδείς στην τροχιά των άλλων. Όλοι εξάλλου είμαστε ουρανια σώματα και ίσως αν καταλάβουμε τη φύση και την περιοδικότητα της τροχιάς μας, να μπορέσουμε να υπολογίσουμε την εξέλιξη της πορείας μας... και ίσως έτσι να καταφέρουμε να την αλλάξουμε λίγο μη μπάει και συγκρουστούμε με κανένα χοντροπλανήτη και γίνει της κακομοίρας.

Παλιότερα ποστς

Ελαφρώς πικρή και πιπεράτη

  Είμαι πάλι εδώ, στον προσωπικό μου ναό, την μικρή σοκολατερί. Ή μέρα σκοτεινή, όπως πρέπει κι ας μύρισαν οι πρώτοι λεμονανθοί. Ή σοκο...