Πέμπτη 13 Δεκεμβρίου 2018
Πέμπτη 9 Αυγούστου 2018
Να κάτι οικουμενικό #36
Να κάτι οικουμενικό! Να κάτι αιώνιο: Η αναμέτρηση κάθε όντος με το μυστήριο της νύχτας. Η υποβλητική αισθηση της παγκόσμιας ησυχίας, η αμηχανία απέναντι στη γιγαντια ομορφιά και το απειρο των αστεριων, η ταύτιση με ένα από αυτά. Η μικρή αχανής μοναξιά ολων στην έρημο του σύμπαντος, η θολή ανάμνηση μιας τόσο παρόμοιας μήτρας.
Παρασκευή 27 Ιουλίου 2018
Τρίτη 13 Μαρτίου 2018
Τηλεφωνί
“Είμαι κάκτος.. δε χρειαζομαι πολλή φροντίδα, μόνο λίγη αγάπη”.
“Κοιμόμουν” λέω…
“Συγγνώμη, ήθελα να το μοιραστώ”
“Είστε από εταιρεία τηλεφωνίας να υποθέσω... τι άλλο θα σκεφτείτε για να σας γινουμε συνδρομητές”
“Η προσφορά μας είναι μοναδική και διαρκεί μόνο μέχρι σημερα το απόγευμα”
“Γιατί κουράζετε το στόμα σας με αυτά τα αισχρόλογα; τι έγινε με τα ονειρα σας; ”
“Έχω... αλλά προς το παρόν θέλω να συμπληρώσω το καρέ των συσκευών που συνοδεύουν τους ανθρώπους της εποχής μας”
“Οχι χάρη σε μένα πάντως”
“Γιατί;”
“Οι άνθρωποι πρέπει να αρκούν γυμνοί”
“Γιατί εσείς δεν συσκευοφορείτε?”
"Ναι..η αλήθεια είναι ότι και εγώ επιπλέω στο ποτάμι αλλά έχει πολλή σημασία το τι διαλέγεις να κάνεις τον εαυτό σου τα πρωινά”
“Σας αγαπούμε και θέλουμε να σας χαρίσουμε τον κόσμο όλο”
“Χαρίστε μου ένα λεπτό να ακούσουμε μαζί ένα τραγούδι ή νας μιλήσω για τη γάτα μου”
“Ευχαριστούμε που σας καλέσαμε¨
“Μη με ξαναπάρετε εκτός αν χρειαστείτε κάποια συνταγή με σοκολάτα”
<λυγμ>
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
-
α.O κάθε άνθρωπος έχει το δικό του θεό. Κανενός ο θεός δεν έχει σχέση με το θεό του άλλου ακόμα κι ας πιστεύουν στην ίδια ακριβώς θρησκεία. ...
-
Εκείνα που μέσα σου κράτησες που βάραιναν αλλά τα άφησες να επιπλέουν σαν φρεγάτες ξεχασμένες μέσα στη λίμνη της ψυχής σου μες στις μέρες δε...
-
Μήπως αντί για «θάνατος» να λέγαμε «άγνωστο» από εδώ και στο εξής;
Παλιότερα ποστς
Ελαφρώς πικρή και πιπεράτη
Είμαι πάλι εδώ, στον προσωπικό μου ναό, την μικρή σοκολατερί. Ή μέρα σκοτεινή, όπως πρέπει κι ας μύρισαν οι πρώτοι λεμονανθοί. Ή σοκο...