Δευτέρα 26 Σεπτεμβρίου 2011

Ποτέ δεν θα ξεχάσω αυτή τη σκηνή...



 Όταν ήμουν μικρή (όχι ότι τώρα δεν είμαι...) έβλεπα σχεδόν κάθε μέρα στο βίντεο αυτή την ταινία .. και  τώρα που μεγάλωσα (όχι πολύ βέβαια) καταλαβαίνω με μεγάλη συγκίνηση πόσο σημαντικό είναι το μήνυμα της. Αυτός ο κόσμος είναι γεμάτος τέτοιες "γριούλες" που γεμίζουν τα χέρια μας, τις πλάτες μας, το μυαλό μας με άχρηστα πράγματα για να ξεχνάμε τί θέλαμε και τί έχει πραγματικά ουσία σ' αυτή τη ζωή. Ανατριχιάζω..

Παλιότερα ποστς

Ελαφρώς πικρή και πιπεράτη

  Είμαι πάλι εδώ, στον προσωπικό μου ναό, την μικρή σοκολατερί. Ή μέρα σκοτεινή, όπως πρέπει κι ας μύρισαν οι πρώτοι λεμονανθοί. Ή σοκο...