Πέμπτη 27 Μαΐου 2010
Talking 'bout my generation
Η οργή μας είναι μια πατάτα που παραψήθηκε
Ο θυμός μας είναι ένα σάντουιτς που μούχλιασε
Τα πόδια μας δεν κλωτσάνε πια και τα χέρια μας απλά πατάνε κουμπιά
Τα κεφάλια μας πατηκώθηκαν από τις σάπιες λέξεις
Δεν έμεινε τίποτα από αυτή τη γενιά, παρά ένα πλαδαρό λίπος που μοιάζει με ζελέ
Φοβάται, τείνει προς την ακινησία και αν το κουνήσεις τρέμει
Κάντε τίποτα, όχι πόλεμο, ούτε έρωτα
κάντε απλά τη δουλειά σας
-
α.O κάθε άνθρωπος έχει το δικό του θεό. Κανενός ο θεός δεν έχει σχέση με το θεό του άλλου ακόμα κι ας πιστεύουν στην ίδια ακριβώς θρησκεία. ...
-
Άντε λοιπόν μυαλό μου Άνοιξε και ξεχύσου στα βοσκοτόπια των ιδεών Σε αφήνω ελεύθερο Ξεκολλά από όλες τις παλιές σκέψεις Ακόμα και από τις σο...
-
Εκείνα που μέσα σου κράτησες που βάραιναν αλλά τα άφησες να επιπλέουν σαν φρεγάτες ξεχασμένες μέσα στη λίμνη της ψυχής σου μες στις μέρες δε...
Παλιότερα ποστς
Ελαφρώς πικρή και πιπεράτη
Είμαι πάλι εδώ, στον προσωπικό μου ναό, την μικρή σοκολατερί. Ή μέρα σκοτεινή, όπως πρέπει κι ας μύρισαν οι πρώτοι λεμονανθοί. Ή σοκο...
