Ξέρεις, υπάρχει μια στιγμή
που ο χρόνος κολλάει στο σιρόπι της και χάνει το βήμα του
όλα τα μετά επιστρέφουν σε αυτή
μια στιγμή που το βλέμα αγκιστρώνεται
το θυμάσαι
τη στιγμή που ερωτεύτηκες,
την ένιωσες
γροθιά από λεμονανθούς
μην ανησυχείς για την εικόνα
ένας παράξενος άνεμος από το πουθενά
θα φύσηξει, φύσηξε τα μαλλιά σας και γίνατε η ίδια η άνοιξη
μια στιγμή που ο ήλιος σας ορίζει με τις πιο κόκκινες ακτίνες
το φεγγάρι σας ζωγραφίζει όπως ποτέ ξανά
όχι μην σκέφτεσαι γιατι,
το ξέρεις γιατί το ένιωσες κι εσύ
την ίδια στιγμή που σε ερωτεύτηκε
