Τον τελευταίο καιρό εμπιστεύομαι την σπονδυλική μου στήλη περισσότερο από οτιδηποτε μέσα μου. Ίσως πιο σωστό είναι να πω ότι πιστεύω σ' αυτήν. Όλα εκεί τα νιώθω. Το ανατρίχιασμα, τη μουσική, την θαλπωρή, τις πιο ενδόμυχες ανάγκες για συγκεκριμένο είδος κινήσεων. Η σπονδυλική στήλη μιλάει τη γλώσσα του σώματος, έχει δική της γλώσσα και δική της συνείδηση. Όσα έζησα είναι γραμμένα πάνω της και με κάθε κουβέντα της τα μαρτυράει όλα με μια κίνηση. Τα ξερνάει όλα σε μια οποιαδήποτε στιγμή.Κυριακή 23 Νοεμβρίου 2008
Σπονδυλική στήλη
Τον τελευταίο καιρό εμπιστεύομαι την σπονδυλική μου στήλη περισσότερο από οτιδηποτε μέσα μου. Ίσως πιο σωστό είναι να πω ότι πιστεύω σ' αυτήν. Όλα εκεί τα νιώθω. Το ανατρίχιασμα, τη μουσική, την θαλπωρή, τις πιο ενδόμυχες ανάγκες για συγκεκριμένο είδος κινήσεων. Η σπονδυλική στήλη μιλάει τη γλώσσα του σώματος, έχει δική της γλώσσα και δική της συνείδηση. Όσα έζησα είναι γραμμένα πάνω της και με κάθε κουβέντα της τα μαρτυράει όλα με μια κίνηση. Τα ξερνάει όλα σε μια οποιαδήποτε στιγμή.
-
α.O κάθε άνθρωπος έχει το δικό του θεό. Κανενός ο θεός δεν έχει σχέση με το θεό του άλλου ακόμα κι ας πιστεύουν στην ίδια ακριβώς θρησκεία. ... -
Έχει έναν κρύο αλλά ευγενικό αέρα εδώ. Δεν έχει πρόθεση να διαπεράσει τα κόκαλά σου ούτε καν το ύφασμα που φοράς. Η θάλασσα είναι εδώ. Ήταν...
-
Εκείνα που μέσα σου κράτησες που βάραιναν αλλά τα άφησες να επιπλέουν σαν φρεγάτες ξεχασμένες μέσα στη λίμνη της ψυχής σου μες στις μέρες δε...
Παλιότερα ποστς
Ελαφρώς πικρή και πιπεράτη
Είμαι πάλι εδώ, στον προσωπικό μου ναό, την μικρή σοκολατερί. Ή μέρα σκοτεινή, όπως πρέπει κι ας μύρισαν οι πρώτοι λεμονανθοί. Ή σοκο...
