Τετάρτη 24 Ιουνίου 2009

Το πρωϊνό



Δόντια γεμάτα χαμόγελο. Χαμόγελο γεμάτο δόντια
Μάτια γεμάτα υποχρέωση. Υποχρέωση γεμάτη φόβο
Φόβος που μπλέκεται σαν τσίχλα στα πόδια μας και αργούμε να φτάσουμε στον προορισμό μας. Υπάρχει όμως εκείνο το πρωϊνό
που ξημερώνει και νιώθεις ότι είσαι δίπλα στη θάλασσα
και όλος ο κόσμος κοιμάται ακόμα
και κοιτάς τον ήλιο με βλέμμα καθαρό και αυτός σε φιλά στο μάγουλο.
Για όλους υπάρχει ένα πρωϊνό, που ο ήλιος τους ξαναβαφτίζει
και σαν παιδιά σηκώνονται, τινάζουν τα χέρια, γελούν και συνεχίζουν.

Παλιότερα ποστς

Ελαφρώς πικρή και πιπεράτη

  Είμαι πάλι εδώ, στον προσωπικό μου ναό, την μικρή σοκολατερί. Ή μέρα σκοτεινή, όπως πρέπει κι ας μύρισαν οι πρώτοι λεμονανθοί. Ή σοκο...