Aυτή η φρικτή μελωδία με ξύπνησε στις 5:30 το πρωί μέσα στον ιδρώτα. Αυτή η μελωδία, που παράχθηκε από το ασύμμετρο βήμα μιας γριάς που με καταδίωκε αργά και βασανιστικά στην παιδική χαρά που πήγαινα μικρή. Νύχτα και ερημιά. Κρύφτηκα στην τσουλήθρα. 'Ημουν σίγουρη ότι δεν θα με έβρισκε εκεί, δεν ξέρω γιατί. Πλησίαζε, το ίδιο και η μελωδία. Φαίνονται τα χέρια μου, φαίνονται τα πόδια μου, θα με δει, με είδε, δεν μπορω να σηκωθώ... ρε φα μι φα ρε λα ρε
