Παρασκευή 13 Νοεμβρίου 2009

....


Όλα τώρα τελειώνουν ή όλα τώρα αρχίζουν λες;
Νιώθεις το κρύο και την ανατριχίλα της ελευθερίας να γαργαλάει τα σωθικά σου;
Είσαι μπροστά στον κόσμο και τον κοιτάς.
Πώς είναι η νύχτα από την πλευρά των αστεριών;
Θές να δακρύσεις λίγο, έτσι λίγο, αλλά ο εκκωφαντικά ήσυχος ουρανός δε σε αφήνει.
Σκέψου, τώρα που οι κόμποι λύθηκαν και έγιναν κύματα στη θάλασσα,
τώρα μπορείς να είσαι η ίδια η μουσική.
Πρέπει να χαλαρώσουμε, δε νομίζεις;

Παλιότερα ποστς

Ελαφρώς πικρή και πιπεράτη

  Είμαι πάλι εδώ, στον προσωπικό μου ναό, την μικρή σοκολατερί. Ή μέρα σκοτεινή, όπως πρέπει κι ας μύρισαν οι πρώτοι λεμονανθοί. Ή σοκο...