![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjq9afRp7uGSUa3IvH1Ijz0Xo0WXzACPBWhAnXYLNvdQcxJLEn5XupJXlOrg1rT8iC2RoQPGSOEeTsE7TRKf61ewySsuJzjnibdW_WaS-HfaImYEhDZkY82S1KfHjltDGTHhgHb_33M-T4X/s320/1257445701_ce9e9c9717_m.jpg)
Όλα τώρα τελειώνουν ή όλα τώρα αρχίζουν λες;
Νιώθεις το κρύο και την ανατριχίλα της ελευθερίας να γαργαλάει τα σωθικά σου;
Είσαι μπροστά στον κόσμο και τον κοιτάς.
Πώς είναι η νύχτα από την πλευρά των αστεριών;
Θές να δακρύσεις λίγο, έτσι λίγο, αλλά ο εκκωφαντικά ήσυχος ουρανός δε σε αφήνει.
Σκέψου, τώρα που οι κόμποι λύθηκαν και έγιναν κύματα στη θάλασσα,
τώρα μπορείς να είσαι η ίδια η μουσική.
Πρέπει να χαλαρώσουμε, δε νομίζεις;