https://youtu.be/E9PiL5icwic?si=G4SxFaV5B80GUSMb
(μην τεμπελιάζεις)
Ακούτε τα κρουστά από μακριά; Ακούτε τα φλάουτα;
Είναι ιδέα μου;
Όχι, το ξέρω αυτό το μπολερό
Ήρεμα και απλά παρελαύνουν
Δεν φέρουν σημαίες ούτε όπλα
Μόνο μια γιγάντια ευωδιά που προτρέχει
Το απαλό περπάτημα των ανθών της νεραντζιάς
Το φως του ήλιου σαλπιγγίζει στα κουρασμένα μάτια μας
Ναι, ακούγονται όλο και πιο δυνατά
Πλησιάζουν
Νεράντζια με φύλλα και λευκά πέταλα στο σχήμα της ημισέληνου
Καραβάνια από κάμπιες
Μικρά εντομάκια και πουλιά
Χιλιάδες αποφασισμένα μικρά πρόσωπα
Κουβαλούν στα φτερά τους άρμα χρυσό με μέλι στολισμένο
Μια μορφή αχνοφαίνεται με ένα λευκό φουστάνι
Ακτινοβολούσα και απαστράπτουσα
Βασίλισσα όλων μας
Όλοι υποκλινονται στο πέρασμά της
Ναι σ’ αυτήν υποκλίνομαι
Σε κανέναν άλλο.
Καθώς πλησιάζει
Προλαβαίνω να δω λίγο το πρόσωπό της
Στέμμα από μπουμπούκια παπαρούνας και μαλλιά μαργαρίτες
Βελούδινα ροδοπέταλα για χείλη
Αέρινο δέρμα και δυό μικροί ήλιοι με χρυσές βλεφαρίδες γυρνούν και με κοιτούν
Σαν να μου έγνεψε με το κρινένιο χέρι της
Σκιρτάω έμφραγμα ευγνωμοσύνης
Η κοιλιά μου γέμισε με το άρωμά της
Κι όλη η ύπαρξη μου
Κι όλων η ύπαρξη.
Ήρθε.
