Κυριακή 7 Αυγούστου 2022

Ο τρόπος που θυμάμαι

Προσπαθώ να καταλάβω πώς θυμάται το μυαλό μου. Ένα άτομο που μόλις είδα στο δρόμο και μετά βίας πρόσεξα αν προσπαθήσω να το ανακαλέσω, η εντύπωση που μοιυ αφήνει είναι μια πολύ απλοική ζωγραφιά, ίσως απλά ένα happy face, δύο τελείες για μάτια και μια παρένθεση για στόμα. Όταν προσπαθώ να θυμηθώ ένα άτομο που γνωρίζω σχεδόν ένα χρόνο τότε μου έρχεται ένα πορτραίτο αρκετά ρεαλιστικό, σαν φωτογραφία. Όταν όμως προσπαθώ να θυμηθώ ένα πρόσωπο που αγαπώ και το γνωρίζω χρόνια τότε συμβαίνει ο κυβισμός. Σαν έργο του Πικάσο, βλέπω στην οθόνη του μυαλού μου διάφορες οπτικές γωνίες 3/4 και όχι μία ξεκάθαρη, διάφορα σημεία του προσώπου μαζί με αντικείμενα και τοπία, και όλα διαρκώς αλλάζουν. 

Σάββατο 1 Ιανουαρίου 2022

Μικρή Νυχτερινή Ιστορία #7

Καλή και Δημιουργική Χρονιά σε όλους με Νέα Νυχτερινή Ιστορία!🥰😘🤩🥳
Η Κοινωνία του Αυτιού παρουσιάζει την νυχτερινή ιστορία "Γράμμα στο Μελλοντικό Εαυτό", το 7ο επεισόδιο του Podcast "Μικρές Νυχτερινές Ιστορίες"
Keep on walking and listening! ❤
ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 7 - Γράμμα στο Μελλοντικό Εαυτό


Παλιότερα ποστς

Ελαφρώς πικρή και πιπεράτη

  Είμαι πάλι εδώ, στον προσωπικό μου ναό, την μικρή σοκολατερί. Ή μέρα σκοτεινή, όπως πρέπει κι ας μύρισαν οι πρώτοι λεμονανθοί. Ή σοκο...