κυλάς στιλπνά στο πήγαινε κι ελα
κι ας χλευάζουν όλοι κι ας σε φοβούνται
κι ας ζουν απο συνήθεια κι άλλα ‘τώρα’ θυμούνται
γλυκό μου τώρα η θερμοκρασία
είναι αυτή ακριβώς που ζητά η συγκυρία
όσο αργά και όσο γρήγορά μαζί
τα παιδιά σ’αγαπούν και εγώ ξέρω γιατί
γιατί είμαι ένα από κείνα κι εγώ
τώρα είναι αυτή η στιγμή που τη ζω
που οι μικροί μου οι φόβοι εδώ δεν χωρούνε
κι αν όλοι τη σιγουριά αγαπούνε
κρυφά η καρδιά τους πάντα κρυφά
ψάχνει τον τρόπο να παραπατά
γιατί είναι εκείνη που πάντα γνωρίζει
πώς έτσι μονάχα μπορεί να κουρδίζει
μακάρι να το ήξεραν κι αυτοί
θα ήταν όλων η ζωή πολύ πιο απλή
γλυκό μου 'τώρα', τώρα είναι η στιγμή
που το μυαλό πρέπει να μάθει να μη λεει 'μη'
να αφήνει το τιμόνι να λάμψει η ψυχή