Παρασκευή 22 Μαρτίου 2013

Smiles

   
   Οι νότες έπεφταν σαν σοβαρή βροχή γύρω μας. Εμείς όμως είχαμε κλοουνίστικη διάθεση και τα γέλια μας δημιουργούσαν μακρόσυρτες ενδιαφέρουσες αρμονίες. Η φωνή σου έχει αυτή την σπάνια ιδιότητα να σκορπάει μακριά τα σκουπιδάκια και τις μπανανόφλουδες του μυαλού μου με τις αρμονικές της. Ο ζεστός καθαρός αέρας της, έκανε ξάστερο τον μικρό μου ουρανό.
  Δεν ξέρω αν σε ενδιαφέρει αλλά σε έχω καταλάβει. Είδα μια φευγαλέα στιγμή την αληθινή σου υπόσταση. Είσαι εκείνος ο παιχνιδιάρης αδέσποτος μαύρος σκύλος της παραλίας που έτρεχε μαζί μου στην άμμο αφήνοντας τις πρώτες πατημασιές της μέρας, εκείνο τo βροχερό πρωί που δεν υπήρχε ψυχή στην παραλία και η θάλασσα ήταν ατόφιο ασήμι.
   Και μια άλλη φευγαλέα στιγμή είδα όλες τις πτυχές της θάλασσας που έχουν γαλουχήσει τα μάτια σου, όλες τις αποχρώσεις της και το αλάτι που έχουν γευτεί στη ζωή τους και έχουν γίνει τόσο γελαστά.

Παλιότερα ποστς

Ελαφρώς πικρή και πιπεράτη

  Είμαι πάλι εδώ, στον προσωπικό μου ναό, την μικρή σοκολατερί. Ή μέρα σκοτεινή, όπως πρέπει κι ας μύρισαν οι πρώτοι λεμονανθοί. Ή σοκο...